Aile Hekimleri 3 gün iş bırakma kararı aldı.Peki aile hekimi olmayan hekimler ne kadar destek veriyorsunuz?

Her zaman söylediğimiz “Üniversite Seçme Sınavı’nda yüzde 1’lik dilime girmiş kişiler” neden bu kadar etkisizler?

“Etki”den kastım; hekimler kendi meslekleriyle ilgili karar süreçlerine neden katılamıyor, kendi hayatlarına neden yön veremiyorlar?

Her gün binlerce hastayla iletişim kuran, belki de halkla en iç içe olan hekimler neden ülkenin sosyal dokusu üzerine bu kadar etkisizler?

Hekimler şu ana kadar hiçbir zaman, hep birlikte neden“hak arama mücadelesine” girmemişlerdir?

Neden bir profesör bir aile hekiminin, bir aile hekimi de bir profesörün derdiyle dertlenmemiştir?

Aslında bu soruları uzatmak mümkün. Ancak her şekilde ortaya çıkan tespit şudur:“Hekimler ‘birlik’ olamıyor.”

Bu tespite katılan hekimler de bir birlik oluşturamazsa sonuç şudur:

“Ya siz hekimlerin hiçbir derdi yok, ya da karizmatik bir liderin çıkmasını bekliyorsunuz!”