Hayatının baharında bir meslektaşımız… Kısa bir süre önce Fakültemizden uzman oldu. Genç ve heyecanlı… Efendi… Sessiz… Mesleki olarak verimli ve kaliteli…

Seksen küsür yaşında bir hasta akciğer kanserinden vefat ediyor… On yedi yaşında torunu onu arkasından bıçaklıyor…

Sözün bittiği nokta… Ersin aynı zamanda benim akrabam…

Herkes üzgün… Herkes kırgın… Kızgınlık bitmiş durumda… Sağlık çalışanlarının ağzını bıçak açmıyor… Bu sessizlik hayra alamet değil…

*********

Sabah acile girdim. Kimse hasta bakmıyor… Doktorların başında kask… Anlayana…

Bir doktor nasıl yetişir…?

Ailesine ve devlete maliyeti ne kadardır…?

On yedi yaşında bir yeni yetme bu doktora saldırma ve öldürme cesaretini nereden alır…Kimden alır…?

Kim doktorları hedef gösterir…?

Kim bundan nemalanır…?

Bunun hesabını kim sorar…?

Geride kalan ailesine bu toplum nasıl hesap verir…?

******

Yıl 2002 civarı kapım çalındı. Kardeşimin eşinin bir akrabası… İl Özel İdarede çalışıyor… Yanında bir lise öğrencisi… Beyaz gömleği ve eteği ile mini mini bir kız…

‘Hocam iyi günler. Bu benim kızım Sibel… Anadolu Lisesinde okuyor… Çok başarılı… Puanı da tutuyor… Sizin Fakülteyi yazsa olur mu?’

‘Olur, tabiiki ne demek… Gelsin… Biz kendisine her türlü yardıma hazırız…’

……….

Sibel Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni kazandı… Çok başarılı bir öğrenci…

Bir baktım Sibel’in babası mezuniyet törenine…

‘Cafer bey Hayırdır…?’

‘Hocam Sibel mezun oldu…’

Yıllar ne çabuk geçiyor…

*****

İlk TUS sınavında Sibel iyi bir puanla Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Anabilim Dalı’nı kazandı… Çok başarılı bir asistan… Ve kısa bir süre sonra evlendi…

Kiminle mi…? Dr. Ersin Aslan ile…

Sibel şu anda yalnız…

*****

Ersini koruyamayanlar… Hedef gösterenler…

Neredesiniz…?

Sizleri buralarda göremiyorum…

Senelerdir bangır bangır bağırıyoruz… Daha ne yapalım… Ben daha konuşmuyorum…

*****

Ersin kardeşime Allahtan Rahmet diliyorum… Mekânı Cennet olsun…

Cenazeye yetişmem lazım…

*****

Prof. Dr. Cuma YILDIRIM