Tıp Fakültesi yıllarımdan

Klinik bilimlere ilk geçtiğimiz haftaydı, artık hocalarımızın gözetiminde hasta bakıyorduk, onkoloji servisindeydim. Melahat teyze lenfoma tanısıyla takip ediliyordu, kemoterapisi bitmiş hastalığı yenmiş gibi görünüyordu. Kontrole gelmişti, Lenfoma artık tedavidi olan bir hastalık, genelde bu hastalıktan hastalar vefat etmiyor. Evet. Lenfoma ile vefat ediyorlar, ama lenfomadan değil. Hocam benden hastanın anamnezini almamı istedi;

Ben: -Merhabalar geçmiş olsun Melahat hanım, size bir kaç soru sormam gerekiyor. Kaç yıldır lenfoma hastalığınız var?

Melehat Hanım: -Lenfoma mı? Benim lenfomam mı var? Ben kanser miyim?

Ben: – Şey yani.. lösemi gibi bir kan kanseri türü.. biliyorsunuz sanıyordum.

Melahat Hanım- Lösemi mi? Lösemim de mi var? kanserim iki tane mi? Anlamadım..

Ben: Şey bir dakika.. Karıştırmış olmalıyım. Hocamın yanına gidiyorum, o daha iyi biliyordur.

Panik olmuştum. Daha hastayla ilk yalnız kaldığımda başarısız olmuştum, kanser olduğunu bilmeyen hastaya kanser olduğunu söylemiştim. Ama kemoterapi alan ve 3 yıldır kontrolde olan bu teyzem hastalığının tanısını nasıl bilmezdi? Bunu hocama nasıl söyleyecektim? Çekine çekine hocamın kapısına gittim, kapıyı çaldım;

Ben:- Hocam, merhaba.. Bir şey söylemek istiyorum.  Beni anamnez almak üzere Melahat hanıma göndermiştiniz. Şey… Ben sanırım,kanser olduğunu bilmediğini bilmiyordum. Ona kaç yıldır lenfoma tedavisi görüyorsunuz diye sordum. Panik oldu. Sanırım yanlış birşey yaptım. Özür dilerim.

Hocam gülümsedi, gel birlikte alalım anamnezi dedi.

Birlikte poliklinik odasına gittik. Melahat hanım poliklinikte beklemeye devam ediyordu. Hocamızı gördüğünde yüzünde kocaman bir gülümseme oldu.

Hocam:-Melahat hanım nasılsın?

Melahat Hanım: – İyiyim hocam.

Hocam:- Melahat hanım siz kanser olduğunuz ile ilgili bilgi sahibiydiniz değil mi?

Melahat hanım: -Hodgkin Lenfoma, evet. 6 senedir hem de. Savaşıyorum!

Hocam:- Eee.. Bizim kıza hastalığını bilmediğinizi söylemişsin?

Melahat Hanım, kahkaha attı ve cevap verdi: – Evet, hocam.. Yeni olduğunu anlamıştım.. Biraz kafa bulmak istedim.. Hayatta gülmek için böyle anların kıymetini bilmek lazım.

Ben bozulsam mı, gülümsesem mi bilememiştim .. Ama Melahat Teyzeyi hiç unutmayacağım kesindi. Bana yaptığı şaka yüzünden değil.. Bana verdiği ders yüzünden.

Alıntıdır!

Yorum bırakın