@doktorlarsitesi – Hergün şehit haberi aldığımız, canımızın yandığı, sabrımızın tükendiği ve “Artık Bitsin” dediğimiz bir zamandayız. Şehit haberleri ile içimiz yanarken sosyal medyada Dr. Ayşenur Hoş’un paylaştığı bu fotoğrafı gördüm. Hasta dosyasına konulmuş olduğunu tahmin ettiğim bu not için Ayşegül hanımdan bilgi istemiştim… Öyle bir yazı yazdı ki hiç değiştirmeden aynen paylaşmak istiyorum…
#DSN – “İşin aslı böyle yaz diyince yazamam ben. Ne diyebilirim ki…
Trabzonluyum ben, çocukluk çağlarımdan 28 yaşıma kadar şehit cenazeleriyle büyüdük biz…
Bir şekilde okuduk elhamdülillah da insanlara çare olmaya çalışıyoruz…
Lakin gideremediğimiz acılar olunca orda iş devreden çıkıyor ve insan olduğunu hatırlıyorsun…
Bir söz vardır “Beraber ağlamaktaki tatlılık kadar hiç bir şey kalpleri birbirine bu kadar iyi bağlayamaz.” diye…
Ailemde şehit olan yok ama bu onlarla birlikte ağlamayacağım ya da onları anlamayacağım anlamına gelmiyor.
Bu teyzem primer olarak kendi takip ettiğim hastam değildi. Genel vizit esnasında moral bozukluğunu görüp psikiyatri konsultasyonu isteyelim dediğimde teyzem “Ben şehit annesiyim.” dedi.
İşte o saatten sonra primer takibime girdi. Sandalyeyi yanına çekip gözlerindeki yaşlar ile onu dinlemeye başladım. 2008 yılında Hakkari Çukurca’da operasyon sırasında mayın ile paramparça olmuş bir bedenin annesi o.
Başlarında erkek yok. Şehidimiz yetimmiş bir de! Güzel teyzemin malesef ki son şehit haberleri ile kan şeker regulasyonu bozulmuş. Allah bizi böyle nasib etmiş birbirimize.
Adresini telefonunu aldım. Şehidimizin mezarının yerini öğrendim. Kendi telefonumu güzelce kaydettim. Söylemek istemediğim diğer elimden gelen ne varsa yaptım, sessizce…
“Oğluna da geleceğim sana da geleceğim” dedim. Sarıldık helalleştik dualaştık…
Ne diyeyim hocam… Beden paramparçadır evet ama kendisinden bahsedildiğini duyan ruh diri ve şu an bizimle bu muhabbette 3. Asil kişidir emin olunuz.
Sizin de duyarlılığınız için size de şafaat edeceğinden de ben eminim. Allah razı olsun selamınız için… Rabbim bu imtihandan vatanımızın en güzel şekilde çıkıp güzel günlere eriştiği zamanları bir an önce göstersin diyelim… Amin… Beddua değil “bol dua” ile selamun aleyküm.”
Dr.Ayşenur Hoş / Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi / İç Hastalıkları ABD
Tıp ve Sağlık Gündemi 
saygıderğer kardeşim Dr.Ayşenur Hoş ; muhtemelen halen hacettepede stajını yapan kızım dan olsa olsa 3 / 5 yaş büyüksündür. Allah seni doğuran anadan ,büyüten bababadan binlerce kez razı olsun, seni yetiştirip bu günlere getiren hocalardan razı olsun, sen ne mubarek vefalı bir evlatmışsın. kurban olurum senin gibi vatan evlatlarına .. emekli bir asker olarak ve görevim gereği çocuklarının büyüdüğünü göremeyen bir baba olarak ben ve benim gibi düşünen arakadaşlarımda senin gibi güzide vatan evlatlarını görünce inan bana gurur duyuyor ,kıvanıyoruz….. sen ve senin gibi vatan sevdalıları oldukça bu memleket tükenmez , tüketemezler…. Sağ ol var ol canım kardeşim……
BeğenBeğen
NOT; O şehit Ateşi malesef ocağımıza düştü ,biricik kızım Büşra’mın dayısı 1994 5 eylülde şırnakta şehit verdik ,o zamanlar 1,5 yaşındaydı masum kızım….. o ateşi bilir benim kuzum ,çünkü okula kaydettirdi annesi ben yoktum,okuma bayramı oldu ben yoktum ,23 nisan oldu ben yoktum ,veli toplantısı oldu ben yoktum ,karnesi verildi ben gene yoktum …. vatan dedidk ,karşılıksız sevda dedik ….. ömrümüzü verdik ,genede veririz be güzel kızım.. bizde ahdi vefa bu nefes bu bedenden çıkıncaya kadar… ah be kızım durduk yerde eskilere götürüp ağlatın bizi ,böylede yazı paylaşılmaz ki ,sağ ol var ol, ömrün ve bahtın açık olsun……
BeğenBeğen