Bir konuşma sonrasında intörn bir arkadaş yanıma geldi. Bir şey sormak istediğini söyledi. TUS çalışmak için bir ilaç (ismini vererek) kullanmayı düşünüyorum siz ne dersiniz dedi. “Sakın o ilacı kullanma şizofren edici yan etkileri bildirilmiş” dedim. “Biliyorum ama başka türlü TUS’u kazanamam” dedi. TUS kazanmak için şizofren olmaya razı! Aman Allah’ım.
Türkiye’de tıp eğitiminin önündeki engelleri ne zaman konuşsak muhakkak TUS’u da bir engel olarak sayıyoruz. TUS çalışmak için verimsiz geçirilen stajyerlik ve intörnlük dönemi bir yana özellikle psikososyal etkileri inanılmaz boyutlarda. TUS çalışırken sağlığını kaybeden çok sayıda insan var. İnsanların sağlığından sorumlu insanların kendi sağlığını bu kadar hiçe sayması inanılmaz.
Bir gün kütüphanenin önünde bir arkadaşımla karşılaştım. Baktım kıvranıyor. Hayırdır dedim. Dişim ağrıyor dedi. Doktora gitmesini söyleyince tustan sonra gidecem dedi ve tusa daha 3 ay vardı. Yani çok affedersiniz ama oha ulan. Sınava daha üç ay var ve adam diş ağrısı gibi bir ağrıyı görmezden gelmeye çalışıyor(merak edenler için söyleyim,KAZANAMADI). Başka bir arkadaşım sürekli elim ayağım uyuşuyor diyordu. Biz de çok ders çalışıyor ondandır diye düşündük. doktorlarsitesi.net Sınavdan sonra nörolojiye gitti. MR çektiler. MS çıktı. Şimdi asistan ama keşke o kadar stres yapmasaydım belki MS olmazdım diyor. Bu süreçte intihar eden hatta ilginçtir emboli yüzünden kaybettiğimiz hekim arkadaşlarımız oldu.
Herkes arkadaşlarının gerçek yüzünü intörnlükte gördüğünü söylüyor. Yahu adam kendi sağlığını yemiş bitirmiş nöbette sana mı iş kitlemeyecek.
Görüşmek üzere…
DSN Köşe Yazarı: Dr. İsmail ERSÖZ
Tıp ve Sağlık Gündemi 