4. senede okulu bırakan tıp fakültesi öğrencisinden zehir zemberek yazı 
“Bundan bir sene önce izlemci olarak katıldığım bir ameliyattı.

Önce hasta hazırlandı ve hoca arandı. Bilemedin beş, on dakika içinde hoca geldi ameliyathaneye..
Geldi gelmesine ama burnundan soluyordu resmen..
Odasından çıkarken refakatçi olarak kalan iki kişi hocanın üstüne yürümüş ”nereye birader çıkamazsın, burda bize bakacaksın, devlet sana bunun için para ödüyo bikbikdebikbik” diye..
Hoca ”ameliyat..” demiş ağzına tıkmışlar. ‘hasta baygın bekliyo..’ demiş, bar bar bağırmışlar..
Hatta refakatçilerden biri bununla kalmayıp bizim hocayı asansöre kadar takip edip, arkasından bağıra bağıra hastaneyi ayağa kaldırmış.
Kapıda bekleyen elli hastadan -ki içlerinde rutin olarak gelen ve prosedürden haberdar olanlar da var- bi tanesi de çıkıp ne diyosunuz siz dememiş densizlere.
Hoca da s*çıp sövemiyo doğru düzgün, çünkü artık doktorun hastanede bırakın doktor olarak mesleki haklarını, insan olarak bile hakları yok.
Neyse, hoca ameliyathaneye girer girmez kustu bütün sinirini.
Başladı sövmeye, bi yandan sedyede yatan hastanın ameliyatına başladı, bi yandan saydırıyo.
Siniri on, on beş dk. ya söndü.
Kalan yarım saatte söylediği şeyler seçtiğim mesleğin anasını satayım demek için yeter de artardı: ”ben yaptığım şu ameliyat için devletten yedi buçuk lira alıyorum, şimdi gidin üniversitenin girişindeki kafeye, iki çaya sekiz lira öder çıkarsınız, isterse o çay b*k gibi olsun, o parayı verir tıpış tıpış gidersiniz. Ama ben şurda şu yedi buçuk liralık ameliyatta bi yanlış yapayım, yedi sülalemi bellerler benim.Size basit gibi görünen şu ameliyata sadece kırk dk. değil, yirmi yıl verdim ben. Bu kimsenin umrunda değil. Bitirdiler bu mesleği” dedi.

Bahsi geçen bu doktor da boru değil, bu ülkeye alanında yeni teknikler getirmiş bi doktor.. 20 yıldır aktif olarak analarınızın, bacılarınızın, karılarınızın vajinalarıyla uğraşmış.

Diyeceğim şu ki, ben daha öğrenciyken 4. yılda bezdim bu meslekten bıraktım ve başka alana yöneldim ki, bu hocamız 20 yılını gömmüş, ailesini, çoluğunu çocuğunu, eşini dostunu ihmal etmiş, gördükleri muameleye bak..

Size şu kadarını söylemek istiyorum..

Her ne olacak olursa olsun, elli bin lira maaş alıp günde 3 hasta bakacak dahi olsalar, saygı duyulması gerekiyor bu mesleğe.
Kendi aranızda nefret mi edersiniz lanet mi, edersiniz onu bilmiyorum ama siz hiçbir düğününüzden, eğlencenizden ıdıvıdılarınızdan gram taviz vermezken it gibi çalışarak gecesini gündüzüne katan, ailelerinin, çocuklarının özel günlerini kaçıran, tonla doktorlarımız var.
Yani bu doktorların kimliği değil, hayatı olmuş bu meslek, ”doktorum diye artistlik yapıyo yeaa” gibi martavallar okumayın boşuna..
Yapmanız gereken tek şey, sevin demiyorum, sadece birazcık saygı..”

Rumuz: tıp fakültesini bırakmış bir öğrenci :))