Evet, evet doktorlardan bahsediyorum.

Neden mi?

Buyrun cevabı..

Üfürükçüden cinciden medet uman işe yaramayınca ”aman doktor, canım doktor” diyen bir toplumun sağlığıyla uğraşmak zorunda kalırlar ama bir kere bile ego yapmazlar.

Hayatımda kitap okumadım diye sokakta böbürlenerek gezenlerin inadına her gün sayfalarca kitap okurlar, ama bir kere bile ego yapmazlar.

Tüm gün iş yerinde indirim sitelerinde takılıp çok çalıştım diye hayıflanıp ayın sonunda utanmadan cebine parayı koyanlar tarafından nefretle anılırlar, ama bir kere bile ego yapmazlar.

Tedavi ettiği hastadan bulaşan virüsle ölebilirler, ama asla ego yapmazlar.

Ameliyat ettiği hasta tarafından öldürülürler, ama asla ego yapmazlar.

Tanıdığı doktor sayısı bir elin parmağı kadar bile olmayan güruhların ”iyi olanı ancak %1 kadardır vıdı vıdı” diye laf atmalarına maruz kalsalar bile asla ego yapmazlar.

İnsanın ölümsüz olduğunu zanneden bir kitleye aslında insanın ölümlü olduğunu anlatmaya çalışırlar, ama asla ego yapmazlar.

Hatta ve hatta beğenmeyip,  küçümseyen, eleştiren kişilere bile  emek gerçekte çok büyük emek verirler ama asla ve asla ego yapmazlar.

İnsanların küçük yada büyük sağlık problemleri ile ilgilenen bir mesleğin üyesi olabilirler, yeri geldiğinde gerçek anlamda canınızı kurtaran insan da olabilirler ama asla egolu olmazlar.

Bu ülkede doktor olmak zordur yada artık zor. Muhtemelen mühendis, öğretmen, sekreter, bakkalcı vs.. olmakta zordur amenna. Ama neden doktorların sesi haksızlıkları kabul etmedikleri için yüksek çıktığında toplumdaki diğer meslek gruplarına dahil olanların desteksizliğine maruz kalıyorlar bilmiyorum.