Ve bir çok kez “Doktor yok mu?” bağrışmaları sonrası, kanınıza karışan adrenalini tüm hücrelerinize kadar hissedersizin..

Yaşam ile ölüm arasında ki ince çizgide mücadele veririz çoğu zaman hastalarımızla acil serviste..

Nasıl kitap ayracının bir sonraki gün devam eder ümidiyle okuduğumuz son sayfaya bırakıyorsak;
Aynen her hastayı iyileştirme, ve yaşatma ümidiyle oluyoruz, ömrün ne zaman bittiğini bilmeden..

Acil servis nöbetindeyim..

Acil servisin telefonu çaldı arayan Devlet Hastanesi Acil tıp uzmanı abim.. (Erken defibrilasyon, erken müdahale, erken tanı, iyi bir CPR(yeniden canlandırma)’dan dolayı kendisine ve ekibine ne kadar teşekkür edilse azdır..)

“112 tarafından arabasından baygın olarak alınan isimsiz, kimliksiz bir hastanın kendisine getirildiğini, hastanın acil servise getirildiğinde VF(hayatı tehdit eden bir çeşit ritim bozukluğu) ritminde olduğunu, erken defibrilasyon, 5-10 dakikalık CPR(yeniden canlandırma) uyguladığını, hastanın döndükten sonra EKG’de MI(kalp krizi) bulgularının olduğunu belirterek, erken koroner girişim için bize getirmek istediğini belirtti..”

“Gelsin abi” dedikten sonra hastanın gelmesini bekledik..

Hasta acil servise geldiğinde isimsiz kayıt ile hastayı kabul ettik, hastayı güvenlik çemberine aldıktan sonra kardiyolojiye haber verdik, bu sırada hastanın tıbbı özgeçmişini bilmediğimiz için acil hayatı tehdit eden tanıları ekarde ettik..

Kardiyoloji hastayı hızlı bir şekilde koroner girisime aldı, ana koroner arterin tıkalı olduğunu tespit etti, stent taktı ve hastayı koroner yoğun bakıma yatırdı..

Bizim için isimsiz hastaya yapılan müdahale ve hayatına dokunuş hikayesi burda bitsede, koroner girişim sırasında adını öğrendiğimiz hastanın hikayesi tam da burda başlıyordu..

Hastaneden yüruyerek çıkan, isimsiz hasta olarak müdahale ettiğimiz hastanın, ilimizde önemli bir yönetici olduğunu öğreniyoruz..

Ne makam..
Ne isim..
Ne cisim..
Ne şu’cu ne bu’cu olmak..

Bizim için önemli olan “Acil” olmak!

Dr. M Murat YAZICI
www.twitter.com/mmurat_yazici