O daha bir Tıp Öğrencisi! Bakın ne yazdı: “Utanıyorum bu yazıyı yazmaktan”

DoktorlarSitesi.NET Cerrahpaşa Tıp Fakültesi (Türkçe) temsilcisi Stj. Dr. Pelin Öztürk geçtiğimiz günlerde Cerrahpaşa’da yaşanan sağlıkta şiddet olayı sonrası bu yazıyı kaleme aldı…

Şiddetin her türlüsüne karşıyken sağlıkta şiddetten bahseder hale getirdiler !
 Olay 18 Nisan 2017 Salı günü Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Acili’nde sabah 04:00 sularında yaşandı. Çocuk acil birimli sorumlu asistanımız ve nöbet ekibimiz akıllara sığmaz bir nedenle idrar tahlili için çocuk idrar veremeyince bekletilen hasta yakını tarafından darp edildi.
 Ne ilkti, ne de son…
 Hekimler gitgide yalnızlaştırılıyor, savunmasızlaştırılıyor..
 Dün kıdemlilerimiz yaşadı aynı durumu bugün asistan doktorlarımız yarın bizler belki de…
 Elini kolunu sallayarak girilen yerler hastahaneler, canımızı emanet ettiğimiz en güvensiz yerler oldu günden güne
 Biz çocukken hekimlik hayali kurduk, en güzel yıllarımızda hayallerimiz beyaz önlüğümüzle sizleri gülümsetmek üzerine kuruldu
 Biz küçükken doktor olucam diyip sözde bırakmadık, uğrunda emek verip, ter döktük
 Biz tek bir sınav için binlerce kitabı okurken gurur duyduk,
 Biz yeri geldi kendi isteğimizle birşey daha fazla öğrenebilmek için acillerde sabahladık
 Yaz tatillerinde arkadaşlarımız plajlardan fotoğraf atarken biz elimize kalemimizi alıp kitaplara gömüldük, yine bilginin gücüne, birleştiriciliğine inandık
 Biz çalışmaktan gocunmadık.
 Yaşıtlarımızın terfi yemeklerinden çıkıp kütüphanelere giderken de hiç bir zaman keşke demedik.
 Gün oldu,  ders çalışırken saat kaç olmuş diye telefona baktığımızda tarihi farkettik.
 Gün oldu, yorulduk, yıprandık
 Gün oldu, ders çalışırken stresten gözyaşlarımıza engel olamadık.
 Gün oldu, neden diye sorgularken bulduk kendimizi,
 Ama hiç bir zaman pes etmeyi düşünmedik.
 Ne zaman düşman oldular beyaz önlüğümüze ?
 Ne zaman en büyük silahlarımız kitapken karşımıza silahlarla, coplarla dikilecek kadar nefret ettiler bizden ?
 Ne zaman bir çocuğu, kendi eşlerini, hayatlarını kurtarabilmek için çaba sarfettiğimizi anlamaz oldular ?
 Ne zaman verilen emek ve manevi duyguların yanında lafı bile edilemeyecek maaşlar için bizleri hedef aldılar ?
 Ne zaman bir futbolcunun milyon liralarla transferine alkış tutarken hekimlere aldıkları maaşları hak görmemeye başladılar ?
 Korkuyorum, insanımızdan,
 Korkuyorum, geleceğimizden,
 Korkuyorum, ailemin emeklerini bir şiddet yanlısı insan dışı varlığın heba etmesinden
 Korkuyorum, bir gün hedefte olup  dönüp baktığımda yanımda resmi kimseyi bulamamaktan
 Korkuyorum, uykusuz gecelerimin nefret dolu insanların nefretini perçinlemesinden
 Korkuyorum, görevimi tamamlayamadan görev başında can vermekten.
 Utanıyorum bu yazıyı yazmaktan
 Utanıyorum can kurtarılmaya çalışılan yerlerde canımızın tehlikede olmasından
 Utanıyorum can çekişen insanın girdiği acilde güvenlik önlemlerinin artırılmasını isterken
 Utanıyorum kolu kırık her asistan abiyi gördüğümde acaba hasta yakını mı yaptı diye düşünmekten
 İnanıyorum, istedikten sonra her sorunun bir çözümü olduğuna
 İnanıyorum, mesleğimizin kutsallığına birleştiriciliğine
 İnanmak istiyorum, birgün bu ülkede sağlıkta şiddetin unutulacağına.
Ve nefret ediyorum doktora, hemşireye, sağlık personeline sözlü, yazılı, her türlü şiddete kalkışan insan görünümlü vicdansızlardan…
 Can bu can !
 Göz diktiğiniz beyaz önlük içindeki de bir can,
 Uğrunda gecelerimiz gündüzlerimizi verdiğimiz sizler de birer can !
Biz şiddetin her türlüsünün her zaman karşısında duracağız !
Biz şiddetle değil konuşarak anlaşmaya çalışan insanların hala var olduğuna inanmak istiyoruz.
Biz hastahanelerde güvenlik önlemleri arttırılsın istiyoruz
Artık bizim de canımız birileri tarafından önemsensin istiyoruz !

Stj. Dr. Pelin ÖZTÜRK – DoktorlarSitesi.NET Cerrahpaşa Tıp Fakültesi (Türkçe) Temsilcisi

https://twitter.com/drpelinozturk

https://www.instagram.com/drpelinozturk

O daha bir Tıp Öğrencisi! Bakın ne yazdı: “Utanıyorum bu yazıyı yazmaktan”” üzerine bir yorum

  1. Bir hasta yakınının, sadece hastasının Servikal MR isteğine Acil ibaresi koymayı reddettiğim için, tarafımı şikayet ederken ilgili metinde kullandığı yazılı hakaretler olan “ruh hastası” ve “insanlıktan nasibini almamış” ifadelerine karşı yaptığım şikayet, mahkemece bu ifadelerin kaba söz olarak değerlendirilmesiyle sonuçlanmış ve şahıs ceza almamıştır. Yargıtay’a yaptığımız itiraz ise reddedilmiş ve karar bozulmamıştır. Yani, bu ifadelerin hakaret olmadığı ve bir doktora karşı kullanılabileceğine karar verilmiştir. Ben bu karardan utanç duydum, onurumun ayaklar altına alındığını bir kez daha hissettim. Yazık ki hakkımı arayabileceğim bir üst makam yok. Hakim, savcı, polis, asker, kasap, bakkal, manav gibi başka meslek sahiplerine bu ifadeler kaba söz mü olurdu hakaret mi bilmem; ama görünen o ki artık beyaz önlük giymek onu kirleteceklere karşı her an tetikte olmayı gerektiriyor…

    Beğen

Yorum bırakın